-
1 cardo
cardo, ĭnis, m. [cf. kradê, a swing; kradainô, to swing, wave; Sanscr. kurd, a spring, a leap; old Germ. hrad, lively, and Germ. reit in bereit, ready] (f., Gracch. ap. Prisc. p. 683 P.; Graius ap. Non. p. 202, 20; cf. infra in Vitr.), the pivot and socket, upon which a door was made to swing at the lintel and the threshold, the hinge of a door or gate, Enn. Trag. 119 Vahl.:B.paene ecfregisti foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; id. As. 2, 3, 8:postis a cardine vellit Aeratos,
Verg. A. 2, 480:cardo stridebat,
id. ib. 1, 449; cf. id. Cir. 222:num muttit cardo?
Plaut. Curc. 1, 1, 94:immoti,
Plin. 16, 43, 84, § 230:singuli,
id. 36, 15, 24, § 117:facili patuerunt cardine valvae,
Juv. 4, 63:versato cardine Thisbe Egreditur,
opening the door, Ov. M. 4, 93; cf. Verg. A. 3, 448:nec strepitum verso Saturnia cardine fecit,
Ov. M. 14, 782 al. —Meton.1.Cardines, in mechanics, beams that were fitted together; and specifically, cardo masculus, a tenon, Vitr. 9, 6, and cardo femina, a socket, a mortise, id. 9, 6:b.cardo securiclatus,
axeshaped tenon, a dovetail, id. 10, 15, 3.— Hence,In garlands, the place where the two ends meet, Plin. 21, 4, 10, § 18.—2.In astron., the point about which something turns, a pole. So of the North pole:II.caeli,
Varr. R. R. 1, 2, 4:mundi,
Plin. 4, 12, 26, § 89; cf.: extremusque adeo duplici de cardine vertex Dicitur esse polus, Cic. poët. N. D. 2, 41, 105; Ov. P. 2, 10, 45; Stat. Th. 1, 349:cardo glacialis ursae,
Sen. Herc. Fur. 1139:Arctoae cardo portae,
Stat. Th. 7, 35;hence anal. to this, with the agrimensores,
the line limiting the field, drawn through from north to south, Plin. 18, 33, 76, § 326; 17, 22, 35, § 169; cf. Fest. s. v. decimanus, p. 71 Müll., and accordingly the mountain Taurus is called cardo, i. e. line or limit, Liv. 37, 54, 23; cf. id. 40, 18, 8; 41, 1, 3.—Of the four cardinal points of the world, Quint. 12, 10, 67; so, Hesperius Eous, Luc. 5, 71; Stat. Th. 1, 157:occiduus,
Luc. 4, 672:medius,
id. 4, 673.— Of the earth as the centre of the universe, acc. to the belief of the ancients, Plin. 2, 64, 64, § 160; 2, 9, 6, § 44.—Of the intersection of inclined surfaces:reperiuntur (aquae)... quodam convexitatis cardine aut montium radicibus,
Plin. 31, 3, 26, § 43.—Of the summer solstice:anni,
Plin. 18, 28, 68, § 264; and so of the epochs of the different seasons:temporum,
id. 18, 25, 58, § 218; 18, 25, 59, § 220.—Hence, of the time of life:extremus,
old age, Luc. 7, 381.—Trop., that on which every thing else turns or depends, the chief point or circumstance (so not before the Aug. per.):haud tanto cessabit cardine rerum,
at such a turn of affairs, so great a crisis, in so critical a moment, decisive, Verg. A. 1, 672 (hoc est in articulo, Serv.; cf. Isid. Orig. 15, 7, 6; Gr. akmê):fatorum in cardine summo,
Stat. Th. 10, 853: litium. Quint. 12, 8, 2:causae,
id. 5, 12, 3:satellitem in quo totius dominationis summa quasi quodam cardine continetur,
Val. Max. 3, 3, ext. 5:unum eligamus in quo est summum ac principale, in quo totius sapientiae cardo versatur,
Lact. 3, 7, 6. -
2 cardō
cardō inis, m [CARD-], a hinge, pivot and socket (of door or gate): postīs a cardine vellit, V.: (ianua) movebat Cardines, H.: facili patuerunt cardine valvae, Iu.: versato cardine Egreditur, opening the door, O. — In astron., a pole: Extremusque adeo duplici de cardine vertex Dicitur esse polus, C., O.—A boundary, limit: intra eum cardinem (imperii), i. e. Mount Taurus, L.—Fig., a turning-point, crisis (poet.): tantus rerum, V.* * *hinge; pole, axis; chief point/circumstance; crisis; tenon/mortise; area; limit -
3 cardo
m.1 thistle (plant).cardo borriquero cotton thistle2 ugly mug (informal) (person) (fea). (peninsular Spanish)3 cardoon, Cynara cardunculus, wild artichoke, cardon.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: cardar.* * *2 familiar (persona arisca) nasty person, unfriendly person3 familiar (persona fea) ugly person\* * *SM thistle- es un cardo* * *masculino (Bot) thistle* * *masculino (Bot) thistle* * *A ( Bot) thistleCompuesto:cotton thistleB* * *
Del verbo cardar: ( conjugate cardar)
cardo es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
cardó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
cardar
cardo
cardar ( conjugate cardar) verbo transitivo
cardarse verbo pronominal ( refl) to backcomb
cardo sustantivo masculino (Bot) thistle
cardo sustantivo masculino
1 Bot (comestible) cardoon
(con espinas) thistle
cardo borriquero, cotton thistle
2 familiar (persona fea) very ugly person
(persona con mal carácter) ser un cardo (borriquero), to be a prickly person
' cardo' also found in these entries:
English:
thistle
* * *cardo nm1. [planta] thistlecardo borriquero cotton thistlees un cardo borriquero he's as ugly as sin, Br he has a face like the back end of a bus* * *m BOT thistle* * *cardo nm: thistle* * *cardo n thistle -
4 cardo
m thistle* * *cardo s.m.1 (bot.) thistle: cardo mangereccio, ( Cynara cardunculus) cardoon; cardo azzurro, ( Eryngium alpinum) pine-thistle; cardo dei lanaioli, ( Dipsacus fullonum) teasel; cardo palustre, ( Cirsium palustre) marsh thistle; cardo stellato, ( Centaurea calcitrapa) caltrop2 ( riccio di castagna) chestnut bur, chestnut husk3 ( strumento per cardare) card.* * *['kardo]* * *cardo/'kardo/sostantivo m.(commestibile) cardoon; (selvatico) thistle. -
5 cardo borriquero
m.cotton thistle, Scotch thistle.* * ** * *(Esp fam) cotton thistle; ser un cardo borriquero ( ser antipático) to be a prickly character (colloq); ( ser feo) to be as ugly as sin* * *(Esp fam) cotton thistle; ser un cardo borriquero ( ser antipático) to be a prickly character (colloq); ( ser feo) to be as ugly as sin -
6 cardo sm
['kardo]Bot thistle, (commestibile) cardoon -
7 cardo
• cardoon• thistle -
8 cardo ajonjero
• carline thistle -
9 cardo aljonjero
• carline thistle -
10 cardo borriqueńo
• cotton thistle• Scotch thistle -
11 cardo borriquero
• cotton thistle• Scotch thistle -
12 cardo corredor
• field eryngo• sea holly -
13 cardo de bataneros
• fuller's teasel -
14 cardo de Canadá
• Canada thistle -
15 cardo estelado
• field eryngo -
16 cardo estelado corredor
• field eryngoDiccionario Técnico Español-Inglés > cardo estelado corredor
-
17 cardo estrellado
• star thistle -
18 cardo huso
• woolly carthamus -
19 cardo lechar
• milk thistle -
20 cardo lechero
• milk thistle• milkweed
См. также в других словарях:
Cardo maximus — Cardo Pour les articles homonymes, voir Cardo (homonymie). Le cardo de Jérusalem Cardo est le mot latin pour pivot o … Wikipédia en Français
Cardó Massif — Serra de Cardó mountain range seen from the south near Benifallet Elevation 942 m (3,091 ft) … Wikipedia
cardo — (Del lat. cardus). 1. m. Planta anual, de la familia de las Compuestas, que alcanza un metro de altura, de hojas grandes y espinosas como las de la alcachofa, flores azules en cabezuela, y pencas que se comen crudas o cocidas, después de aporcada … Diccionario de la lengua española
Cardo — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Cardo (desambiguación). Dos abejas sobre una flor de cardo (Cirsium arvense) Abrojo o cardo es el nombre vulgar que reciben distintas especies de … Wikipedia Español
Cardo (desambiguación) — Saltar a navegación, búsqueda El término cardo puede hacer referencia a: Cardo, una orden de códigos de caballería asociada con Escocia. Cardo, una parroquia del concejo asturiano de Gozón, en España. Cardo, un término empleado en la… … Wikipedia Español
Cardo (calle) — Saltar a navegación, búsqueda Cardo de Apamea. Cardo (cardo) es un término empleado en la planificación urbanística en el imperio romano. Denota una calle con orientación norte sur en un campamento militar o colonia. El cardo principal es el… … Wikipedia Español
Cardo Saban Torres Irigaray — Saltar a navegación, búsqueda Raoul CARDO SABAN TORRES IRIGARAY (Bujalance, 28 de octubre de 1924 ), conocido como CARDO. Coreógrafo y bailarín. Se autodefine como artista nómada de espíritu Contenido 1 Trayectoria artística 1.1 Inicios … Wikipedia Español
cardo — sustantivo masculino 1. Grupo de plantas de diferentes familias que se caracterizan por tener hojas grandes y espinosas. cardo bendito / santo. cardo borriquero. cardo estrellado. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial. Pragmática: intensificador … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Cardo Torgia — {{{image}}} Pays France Région … Wikipédia en Français
Cardo-Torgia — Saltar a navegación, búsqueda Cardo Torgia País … Wikipedia Español
Cardo (Begriffsklärung) — Cardo bezeichnet die bei der Anlage einer römischen Stadt angelegte Hauptachse, siehe Cardo den basalen Teil der Insektenmaxille, siehe Cardo (Insekt) das Scharnier bei den Schalen vieler Brachiopoden und Muscheln eine Schriftart, siehe Cardo… … Deutsch Wikipedia